زلزله، تغییر اقلیم و فرونشست زمین در تهران

این زمین لرزه شهرهای شهریار ، وردآورد ، ملارد و قدس و جنوب جاده تهران-کرج در غرب تهران ، شامل فرودگاه مهرآباد ، تهران و مناطق 17 ، 18 ، 21 و جنوب منطقه. 22 تهران را لرزاند. تصمیم گرفته است. زمین لغزش عامل تغییر تنش در عیوب تهران است. برای ایجاد ارتباط بین تغییرات بارهای تنشی در پوسته در طول خشکسالی و زلزله ، ابتدا باید تعیین کنید که چه نوع فرایندهای زمین ساختی می تواند با پدیده های اقلیمی مرتبط باشد. زمین لرزه ها را می توان با تغییر میزان استرس موجود در نقص ایجاد یا مهار کرد. بزرگترین متغیر آب و هوایی که می تواند بارهای تنش شکست را تغییر دهد ، آبهای سطحی به شکل باران و برف است. مطالعات متعددی چنین پیوندهایی را تأیید کرده است

به طور معمول ، در جایی که ما این نوع همبستگی ها را مشاهده کرده ایم ، لرزه خیزی مشهود است ، میزان وقوع زمین لرزه های کوچک با قدرت کمتر از صفر ، بسیار کوچکتر از آن است که می توان آن را در حدود 1.5 نقطه بزرگنمایی احساس کرد.
بین لرزه خیزی در هیمالیا و فصل بارندگی موسمی سالانه ارتباط وجود دارد. در طول ماه های تابستان ، باران های شدید در دشت های هند و گنگتیک ، که قسمت های شمالی شبه قاره هند را در بر می گیرد ، می بارد. این امر باعث افزایش بارهای تنش بر روی پوسته زمین در آنجا می شود و سطح زمین لرزه های خرد در هیمالیا در مجاورت آن منطقه را کاهش می دهد. در فصل خشک زمستان ، هنگامی که وزن کمتری در پوسته دشت ها وجود دارد ، لرزه خیزی در هیمالیا به اوج خود می رسد. برجسته کردن چنین مواردی در مورد زلزله های بزرگتر بسیار دشوارتر می شود. مشاهده شده است که تغییرات تنش نسبتاً کوچک ناشی از تغییرات آب و هوایی می تواند بر لرزه خیزی تأثیر بگذارد. بسیاری از شکستگی های کوچک در پوسته زمین ناپایدار هستند. جزر و مد می تواند باعث زمین لرزه های ضعیف شود. ما باید دانش خود را در مورد لرزه خیزی خرد افزایش دهیم تا از آن برای بررسی احتمال وقوع و ایجاد زلزله بزرگ استفاده کنیم.

زمین لرزه های 6.4 و 7.1 ریشتری در کالیفرنیای جنوبی به ترتیب در 4 و 5 جولای 2019 در صحرای موهاوی کالیفرنیا ، در شمال شرقی لس آنجلس رخ داد. آنها در کشوری زلزله زده زندگی می کنند و باید خود را برای زلزله اجتناب ناپذیر “بزرگ” آماده کنند. تغییرات بارهای تنش بر روی پوسته زمین از دوره های خشکسالی می تواند قابل توجه باشد. دوره های دائمی خشکسالی و بارندگی شدید در سیرا نوادا بین سالهای 2011 تا 2017 باعث افزایش و کاهش دامنه شده است. این ارتفاع حدود 5 سانتی متر بالا رفت و سپس حدود 2.5 سانتی متر کاهش یافت زیرا سنگ های کوه در خشکسالی آب خود را از دست داده و سپس آن را دوباره به دست آوردند. چنین تغییرات استرس به طور بالقوه می تواند در بالا یا نزدیک نقص ها احساس شود.

منطقه سیرا نوادا در کالیفرنیا به دلیل از دست دادن آب از داخل سنگها بین سالهای 2011 تا 2015 تقریبا 3.5 سانتی متر رشد کرد. چنین تغییراتی در بارهای تنشی در پوسته زمین به طور بالقوه می تواند در اختلالات نزدیک احساس شود. به طور مشابه ، پمپاژ آبهای زیرزمینی از سفره های زیرزمینی توسط انسان ، که در طول خشکسالی تشدید می شود ، با تخلیه از پوسته خاک بر الگوهای بار تنش تأثیر می گذارد. با بررسی استخراج آبهای زیرزمینی در دره کالیفرنیای مرکزی و تأثیر آن بر لرزه خیزی در گسل سان آندریاس ، مشخص شد که چنین استخراج هایی می تواند باعث ایجاد تنش جانبی در دو طرف گسل سان آندریاس شود.

این می تواند به طور بالقوه باعث انسداد ، سپس رانش زمین و سپس زلزله شود. چنین تنشهایی کوچک هستند ، اما اگر پمپاژ آبهای زیرزمینی برای مدت طولانی ادامه یابد ، می توانند بسیار مهمتر شده و به طور بالقوه شروع زلزله بزرگ بعدی در سن آندریاس را تسریع کنند. علاوه بر این ، چون میزان لغزش نقص در طول زمان بین زلزله ها افزایش می یابد ، می تواند منجر به زلزله های مکرر اما کوچکتر شود.