نادر چشم و چراغ «شهر خسته» بود

به گزارش ایواره ، عصر ایران او نوشت: “این یک محاکمه بود ، نه؟” این داور چهارم بود؟ “نسل جوان نادر با این فیلم دستان خود را به یاد آورد. پس از بازی ملوان و نفت مسجد سلیمان در سال 2017 ، زمانی که او مربی تیم بود ملوان ، وقتی بازی را از 2-0 به 2-2 تغییر داد ، داور چهارم را مقصر دانست و این کلیپ ایجاد شد. البته او بعد از چند بازی با دسته گل عذرخواهی کرد ، اما امروز دستانش را از دنیا شست ، توپ فوتبال را در آغوش گرفت و برای همیشه خداحافظی کرد.

نسل جوان حق دارد دست کمیابی را که افسانه نساجی در مازندران است به خاطر نگذارد. این یکی دیگر از امتیازات ماست که ما فیلم هایی از نسل دهه 60 نداریم ، چیزی که می توان روزانه از این طریق مشاهده کرد و یک سند داشت که به جوان ترها بگوید بازیکنانی که سنگ اندازی کرده ایم با ستاره های واقعی بودند.

نادر را متخصص ساخت تیم های لیگ یک می نامیدند. وی در لیگ برتر بین تیم های کرمان ، استیل آذین ، نفت تهران و نفت آبادان به میدان رفت و به عنوان مربی – مارکو پولو – شناخته شد ، در تمرینات رکورددار نساجی مازندران ، پیام مشهد ، شهید قندی یزد ، شهرداری بندرعباس ، صنعت ساری ، ابومسلم مشهد ، سایپا شمال ساخت ماشین آلات تبریز ، ملوان بندرانزلی ، سپیدرود رشت و چندین تیم دیگر را داشت. وی به “امپراطور نادر” و “غول نادر” ملقب شد.

او همیشه روی زمین پر سر و صدا و پرشور بود. فرقی نمی کرد مربی کدام تیم باشد. همه تیم ها برای او منسوجات قائمشهر بودند. او با جان و دل از بازیکنان دفاع کرد و البته گاهی اوقات همین صداها برای او کارت زرد و قرمز می کرد. او سبک خاص خود را داشت و زیاد به حرف منتقدان گوش نمی داد.

دست آنها که برادر بزرگترشان “رحیم” نیز از کهنه کاران نساجی بود ، سبکی شبیه امیر قلعه نویی ، شرور ، باهوش و نترس داشت. او حتی در همان زمان مورد توجه علی پروین قرار گرفت ، او را به تیم دعوت کرد ، اما یک آسیب دیدگی زودرس مسیر زندگی او را تغییر داد ، از دیده شدن بیشتر محروم شد ، اما او به نور شهر تبدیل شد. لیگ برگزار شد ، او کاپیتان منتخب مازندران بود. ، او به تیم ملی دعوت شد و ….

نساجی در دهه 60 با بازیکنانی مانند شهریار مرادی ، غلامحسین رحمتی ، حسین مسگرسراوی ، زنده یاد رضا سلیمی ، محرم آقامحمدی ، اسفندیار مهمان نواز ، حسن خردستان ، زمان قلی نژاد ، بیژن رحمانی ، غلام شهبابایی و سعید اوسیان و … فوتبال در. نساجی حتی یک بار به عنوان نماینده ایران به مسابقات جایزه بزرگ پاکستان اعزام شد و در حالی که تیم های ملی چین ، پاکستان و بنگلادش در این مسابقات شرکت می کردند ، وی قهرمان جام گرند قائم شد و نادر برنده مسابقات بود.

هافبکی که در این بازی با خداحافظی قائمشهری فریاد زد: “من بندرت بر می گشتم (بندرت پاهایم را برمی گرداندم)” هرگز به آنچه كه لیاقتش را داشت به عنوان بازیكنی نرسید. در دورانی که رسانه ها آنقدر گسترده نبودند ، بازی ها به صورت زنده پخش نمی شدند ، هیچکس فرصت دیدن نکته اصلی (گزیده) بازی یک بازیکن را نداشت و … چگونه می توان به همه ایرانیان گفت که شماره نساجی قائمشهر 7 ستاره است؟ او در زمان بدی به دنیا آمد. مانند بسیاری از بازیکنان دهه 60 و 70 که به سرنوشت خود لعنت می کنند.

وقتی نادر دستشان به عنوان سرمربی شناخته شد ، در لیستی قرار گرفت که همه به عنوان “FK” می شناختند. “ND” نیز وارد لیست سیاه شد و آنها گفتند او حق مربیگری در لیگ برتر را ندارد. خودش تا روز آخر گفت که دلیلش را نمی داند! از آن داستان هایی که هنوز کسی دلیل آنها را نمی داند ، “FK” معروف بازگشت و ستاره شد. از زمین تا صفحه تلویزیون اما قسمت نادر آنها “ویروس” شد.

کرونا بار دیگر یکی از چهره های معروف سالن فوتبال ایران را سرقت کرد. نادر دستشان پس از نبردی طولانی با بیماری ویروس کرونا قلب در سن 60 سالگی درگذشت تا یکی دیگر از “امیدهای خسته شهر” را به خاک بسپارد. “همراه با آرزوهای دیگر آنها.”

انتهای پیام