فراموشی تاب آوری در میان انبوه چالش‌های اجتماعی

کمال الدینی در گفت وگو با ایواره ، وی با اشاره به معنای اصلی و ریشه کلمه کشش ، خاطرنشان کرد: معنای اصلی کلمه کشش “ظرفیت سازگاری و انعطاف پذیری ، سازگاری و انعطاف پذیری یک سازه در هنگام مواجهه با فشار ، استرس و بحران” بود؛ اما پس از گذراندن این اصطلاح از علوم فیزیکی و مهندسی و ورود آن به ادبیات علوم روانشناسی و اجتماعی ، مفهوم تاب آوری افراد و گروه ها و جوامع به عنوان ساختارهای روانی و اجتماعی در این تعریف و شاخه هایی مانند اجتماعی گنجانده شد. تاب آوری به آن اضافه شد.

مفهوم کشش و وابستگی آن به توده مردم

وی به فراگیر شدن مفهوم تاب آوری و وابستگی آن به توده ها اشاره کرد و افزود: اصطلاح “تاب آوری اجتماعی” اولین بار توسط ویلیام نیل ادگر ، استاد جغرافیای انسانی در دانشگاه اکستر در انگلستان مطرح شد. این تاب آوری اجتماعی را توانایی گروه ها یا جوامع و نهادها برای مقابله با تنش ها و اختلالات خارجی در مواجهه با تغییرات اجتماعی ، سیاسی و محیطی تعریف می کند. تاب آوری اجتماعی بر فرد تأکید نمی کند ، بلکه بر توانایی گروه ها یا جوامع در تحمل فشارها و ناآرامی های بیرونی در مواجهه با بحران ها و تغییرات اجتماعی و اقلیمی تأکید دارد ، اگرچه توصیف تاب آوری در روانشناسی با جامعه شناسی متفاوت مورد استفاده قرار می گیرد. اما این دو در یک چیز مشترک هستند ، آن توانایی ایستادن و واکنش مثبت در برابر فشار یا تغییر است. بکمن ، پژوهشگر تاب آوری ، در سال 2006 مفهوم بازگشت و بهبود افراد یا جوامع پس از بحران را به این تعریف اضافه کرد. وی تأکید می کند که تاب آوری اجتماعی بر ظرفیت خانواده و جامعه برای بهبود و بهبودی از یک فاجعه و توانایی آنها برای سازماندهی و توانایی آنها برای سازگاری و ایجاد ظرفیت برای مقابله با شوک های بعدی متمرکز است.

تأثیر ویژگیهای درونی یک جامعه بر تاب آوری آن

وی با تأکید بر تأثیر ویژگی های درونی یک جامعه بر تاب آوری آن ، گفت: ما باید در تعیین پایداری اجتماعی به این مساله توجه کنیم که تاب آوری اجتماعی یک ویژگی مستمر و اجتناب ناپذیر جوامع و مفهوم سرمایه است. مشارکت اجتماعی ، وی بر ساختارهای اجتماعی و غیره تأکید می کند و مبتنی بر پذیرش این ویژگی است که جوامع خود را با مشکلات و مشکلات تطبیق می دهند یا برعکس ، در روند و نظم اجتماعی ناتوان و مختل می شوند.

ویژگی های یک جامعه مقاوم

کمال الدینی در مورد ویژگی های یک جامعه مقاوم تاکید کرد: جامعه تاب آور جامعه ای است که توانایی مقاومت در برابر شوک ها و شوک ها را دارد و توانایی بازگشت به حالت عادی در دوران بحران و پس از آن و امکان و فرصت تغییر و سازگاری را دارد. به در مقابل ، در یک جامعه ناپایدار ، مفاهیمی مانند شکنندگی ، حساسیت ، ناتوانی در تغییر ، ضعف ، ضعف در انعطاف پذیری ، عدم مقاومت ، انحطاط ، شکست و انفعال رایج است. ویلیام نیل ادگر ، استاد جغرافیای انسانی (2000) ، اظهار داشت که در جوامعی با منابع مختلف ، انعطاف پذیرتر و ناگزیر انعطاف پذیرتر هستند. سوزان کاتر ، استاد گروه جغرافیا و تحقیقات آسیب پذیری در دانشگاه کالیفرنیا ، برکلی (2008) استدلال کرد که در جوامعی با توزیع ثروت ، سیستم های حمایتی بیمه ، دسترسی بیشتر و برابر به منابع مالی ، رسانه های اجتماعی و مشارکت اجتماعی و تصورات بالاتر ریسک. آنها انعطاف پذیری بیشتری خواهند داشت.

یک جامعه مقاوم می تواند با موفقیت با برخی از ویژگی های بحران سازگار شود

تبدیل ویژگی های آسیب پذیری به ظرفیت مقابله و سازگاری در جوامع مقاوم

از ظرفیت کامل اعضای جامعه در یک جامعه مقاوم استفاده کنید

این جامعه شناس ادامه داد: در واقع جامعه الاستیک جامعه ای است که پس از آموزش و یادگیری تاب آوری ، می تواند در هنگام استرس عملکرد مثبتی از خود نشان دهد و در عین حال سازگاری موفقی با برخی ویژگی های بحران داشته باشد. از طرف دیگر ، جامعه مقاوم دارای ظرفیت اجتماعی بالقوه و فعلی بالایی برای بازسازی روانی و اجتماعی است.گروههای محلی تلاشهای آگاهانه و مشارکت فعال انجام می دهند. در واقع ، باید توجه داشت که در جوامع مقاوم ، ویژگی های آسیب پذیری به ظرفیت سازگاری و سازگاری تبدیل شده است و تلاش می شود از تمام ظرفیت اعضای جامعه ، صرف نظر از جنسیت ، قومیت ، یا نابرابری های اقتصادی و اجتماعی ، استفاده شود. جامعه بهبود یافته و مقاوم ..

نقش غیرقابل انکار آگاهی عمومی بر تاب آوری اجتماعی

وی با اشاره به نقش غیرقابل انکار آگاهی عمومی در تاب آوری اجتماعی ، افزود: آموزش و ارتقای آگاهی عمومی از مردم باعث افزایش و آموزش تاب آوری می شود و آگاهی عمومی خود یکی از شاخص های تاب آوری جوامع است ؛ زیرا تاب آوری قابل آموزش است و جوامع می توانند پالایش کنند. و آگاهی خود را برای دستیابی به این ویژگی به روز می کنند. از سوی دیگر ، آگاهی و آموزش اجتماعی یکی از ویژگی های سرمایه اجتماعی در جامعه است که مستقیماً با تاب آوری اجتماعی ارتباط دارد. آگاهی به معنی توجه به دو مورد است اولین مورد آگاهی تخصصی برای برخورد است با شرایط بحرانی و توانمندسازی شهروندان از طریق آگاهی و آموزش و مورد دوم آگاهی جامعه از وجود نهادهای مرتبط با مدیریت بحران و عملکرد مسئولان امور اجتماعی و شهری در شرایط بحرانی و به عنوان بخشی مشارکت و فعالیتهای اجتماعی عمدی و م inثر در جامعه. شما خودتان هستید.

خانواده یکی از مهمترین عوامل افزایش تاب آوری فردی و اجتماعی است

این محقق اجتماعی با تأکید بر نقش غیرقابل انکار خانواده به عنوان هسته اصلی جامعه ، گفت: خانواده به عنوان یک نهاد مهم اجتماعی و یک عامل حمایتی و حمایتی در ایجاد روابط خویشاوندی و خانوادگی ، یکی از مهمترین عوامل رشد است. کشش فردی و اجتماعی “. به ویژه در گروه های اجتماعی زنان ، کودکان و سالمندان ، خانواده و حمایت آنها بسیار مهم است. مک کوئین ، متخصص انعطاف پذیری اجتماعی (2005) ، معتقد است که خانواده با ایجاد محیطی پایدار و حمایتی ، ثبات ، هماهنگی و رشد را برای اعضای خانواده ایجاد می کند و رفتارهای اجتماعی مقاوم در برابر اثرات منفی بحران یا استرس را تقویت می کند. ، یک محیط خانوادگی ضعیف منجر به اضطراب ، افسردگی یا اضطراب عمومی و ناتوانی در کنار آمدن با ضربه یا سایر چالش ها می شود. به عنوان مثال ، در زلزله بامی ، پس از مطالعه گروه اجتماعی زنان پس از 14 سال زلزله ، متوجه شدیم زنان با حمایت خانوادگی و خویشاوندی بیشتر سازگاری و انعطاف پذیری بیشتری در برابر بحران های روانی – اجتماعی زلزله و افسردگی کمتر نشان می دهند. و تمایل به انتخاب های غیر منطقی دارند.

به گفته وی ، خانواده به عنوان عاملی که بر شخصیت کودکان تأثیر می گذارد ، نقش مهمی در تاب آوری آنها در جلوگیری از سیگار کشیدن و مصرف مواد مخدر و همچنین درمان و ترک اعتیاد دارد. زیرا یکی از آثار عملکرد سالم خانواده این است که فرصت هایی را برای اعضای خود ایجاد می کند تا مهارت ها و توانایی های خود را بشناسند و خودشکوفایی و تاب آوری آنها را افزایش می دهد.

همکاری م betweenثر بین سازمان های غیردولتی و دولت یک اصل مهم در تقویت تاب آوری است

کمال الدینی همکاری پربار بین سازمان های مردم نهاد و دولت را یک اصل مهم در تقویت تاب آوری دانست و گفت: فرض اولیه ما این است که به منظور افزایش تاب آوری اجتماعی در شرایط بحرانی ، سازمان های دولتی و غیردولتی به همراه اعضای جامعه. “در بحران مقاوم و مقاوم خواهد بود ؛ زیرا توانایی و عملکرد و همکاری آنها با یکدیگر می تواند بر عملکرد سازگار و مقاوم جامعه در برابر بحران ها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، سازمان های دولتی می توانند با اجرای پروژه هایی برای توسعه اقتصادی و کارآفرینی جوامع آسیب پذیر یا آموزش عمومی از طریق مدارس و رسانه ها و سازمان های غیردولتی و ارائه راه حل های مبتنی بر جامعه ، در افزایش تاب آوری اجتماعی م effectiveثر باشند. سازمانهای محلی با مشارکت افراد بومی در یک جامعه در شناسایی ظرفیتها و منابع (مهارتها ، تخصص ، اقتصاد) و رفع ضعفهای شناسایی شده در این زمینهها می توانند در افزایش پایداری و کاهش آسیب پذیری اجتماعی مثر باشند. زیرا شهروندان در ایجاد و اجرای چشم انداز و اهداف جامعه نقش اساسی دارند.

انتهای پیام