باز هم دیر رسیدیم – ایواره

به گزارش ایواره ، در یادداشتی در روزنامه اقتصاد جهانی نوشته شده توسط رسول بهروش: “مردم و روزنامه نگاران عناوین بسیاری را در سوگ وی ایجاد کردند ؛ بسیاری به شماره های پیراهن او و هادی نوروزی اشاره کردند و نوشتند:” 25 تا 24 به هم پیوستند “و بسیاری با اشاره به خوش اخلاقی و مرگ نابهنگام مهرداد میناوند پس از 45 هفته بستری شدن در بیمارستان به دلیل ویروس Covid-19 همچنین باعث اسکن تقاضای واکسن فضایی شد. با این وجود ، هیچ یک از این موارد باعث موفقیت جناح چپ موفق یکی از محبوب ترین تیم های ملی تاریخ در جام جهانی 1998 نمی شود. رفته است و او نمی خواهد علی کریمی و علی دایی را در کنار هم ایستاده ببینند. در سوگ او بازو دارند و آنها درد دارند. دوست داغ ، او بسیار سنگین است و ناسازگارترین ستاره های این فوتبال را در یک قاب غمگین همراهی می کند.

هر خبر مرگ سند جدیدی از مرگ و میر دنیایی است که گاهی برای آن بسیار عصبانی می شویم ، کر می شویم و رنج می بریم. ما هیچ تصوری نداریم که در میان این همه جنگ ، ما می توانستیم پیک را بدون تأخیر برنده شویم ، و بدتر از آن ، شاید این قسمت به نمایندگی از طرف دعوی ما افتاد و یک عمر تردید و پشیمانی را برای ما به ارمغان آورد. مهرداد به پرسپولیس تعصب داشت و گاهی بیش از حد از تیم و رقبا حمایت می کرد. او خودش گاهی سریع می رفت و کسانی که جواب می دادند گاهی در دام افراط گرایی گرفتار می شدند. امروز اما توفان موجود در آرامگاه که جسد بی جان مهرداد را در خود جای داده است نشان می دهد که این نگرانی ها چقدر بی فایده و غیرضروری بوده است. این روزها اشک مخالفان دیروز بیش از هوادارانش می ریزد و تا زمانی که به یاد بیاوریم که همه ما انسان هستیم ، همه ما به یکدیگر احتیاج داریم و همه نگهبان قلب و عواطف یکدیگر هستیم. چه دیر به یاد می آوریم که می توانیم دیگران را دوست داشته باشیم و آنچه امروز به آن چسبیده ایم ممکن است فردا گوشه ای خالی از قلب ما باشد.

شاید در هوشیاری عجیب روزهای نزدیک به مرگ و شاید به دلیل بلوغ ناشی از میانسالی ، همین چند هفته پیش فیلم کوتاهی از مهرداد منتشر شد که در آن او از همه خواست تا قانونمند باشند. وی گفت که برای چندین ماه فهمیده بود که این دنیای بسته ، به ویژه در روزهای سختی که مردم پشت سر می گذارند ، ارزش این همه تلخی و جنگ کلمات را ندارد. او بهتر شد و پیام های عاشقانه ای را برای منتقدان و مخالفان خود ارسال کرد. کاش آن را قانونی جلوه می دادم و ای کاش آن را قانونی می کردند. یک ماه پیش ، شاید کسی اصلاً باور نداشت ، اما این صبح سرد زمستانی صبح پنج شنبه ، پیکر خاموش مهرداد میناوند با پرچم قرمز ، نشانه و یادبود عشق بزرگ او در این جهان به خاک سپرده شد ؛ جسد مردی که در تاریخ 29 دسامبر 1954 در تهران متولد شد ، در پرسپولیس خوش درخشید و حضور چشمگیری در لیگ قهرمانان اروپا در استورموگراتس اتریش را تجربه کرد. مهرداد تقریبا 70 بار پیراهن تیم ملی ایران را بر تن کرد و برای خوشبختی مردم کشورش عرق کرد. اکنون او در خانه ابدی خوابیده است. فرشته مرگ اما هنوز بیدار است و به نوبت جشن خود را جشن می گیرد. کاش میهمان او بودیم ، طوری زندگی می کردیم که با آرامش تسلیم زمین شویم. “این غنیمت شگفت انگیز و نادر است.”

انتهای پیام